Άκου με που σου λέω. Μην τον ξυπνάς. Καρφί δεν του καίγεται για’ σένα κοριτσάκι μου. Βολεμένος είναι και σίγουρος για’ σένα. Τι και αν σε έστησε για άλλη μια φορά; Ξέρει πως το πρωί, αν σε αναζητήσει, θα τρέξεις. Μη μου λες πως σ’ αγαπάει. Έτσι είναι η αγάπη πιστεύεις; Μάλλον δε σου την έμαθαν σωστά. Εκείνος που αγαπά, είναι παρών. Δίπλα στον άνθρωπο του. Τον διεκδικεί συνεχώς. Τον θέλει κοντά του. Ο δικός σου βολεύτηκε μαζί σου. Σε έχει σίγουρη και σε κρατάει για όποτε εκείνου του κάνει κέφι. Άσ’ τον να κοιμηθεί απόψε. Μην τον ξυπνάς. Εξάλλου δε θα έρθει. Δε χαλάει τη ζαχαρένια του για κανέναν.
Μην περιμένεις να αλλάξει, όσο εσύ χοροπηδάς στο ρυθμό του. Απόψε ήθελες να είσαι μαζί του. Να σου πει έναν καλό λόγο. Να κοιμηθείτε αγκαλιά.
Πότε άραγε έκανε κάτι για’ σένα; Κάτι που ξέρει πόσο θα σου αρέσει; Πότε ήρθε επειδή εσύ τον κάλεσες;
Πότε σε άκουσε και έγινε μέρος των έγνοιων σου; Θα μπορούσα να σου κάνω πολλές ερωτήσεις, μα ξέρω τις απαντήσεις ήδη.
Μια σχέση καλή μου, θέλει δύο. Ένα κρεβάτι, δε θεωρείται δεσμός. Αν πράγματι σε αγαπούσε, δε θα άφηνε την αποψινή βραδιά δίχως να είναι μαζί σου. Θα λαχταρούσε την αγκαλιά σου. Και ξέρεις πως δε γίνεται πρώτη φορά αυτό. Σε θέλει μόνο όταν εκείνος το επιθυμεί.
Τι να σου πω… Αν σε γεμίζει όλο αυτό, καλώς. Έλα όμως που νιώθεις άδεια. Προσπάθησε να μην του είσαι δεδομένη. Εκεί ή θα ξυπνήσει, ή θα καταλάβεις πως έχασες τον καιρό σου.
Ο έρωτας είναι ιερός. Δεν τρέφεται με ψίχουλα. Εσύ αποφασίζεις.
Αξίζεις κάτι τέτοιο;
Ευδοξία Γουργιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου