Ταξίδεψα στον κόσμο των πραγματικών
ονείρων.
Μεταφέρθηκα σε τόπους και συναισθήματα δικά σου.
έγινα εσύ και εσύ εγώ.
Στα σοκάκια της επιβίωσης πλανηθήκαμε
σε χώρους αγνώστους
βασανίζοντας την ψυχή μας.
Σε τοίχους με ιδεολογίες σκοντάψαμε
αποκλειστήκαμε από τους δήθεν
ομοίωμα της αγάπης αυτής
είναι η εμβάθυνση στην ψυχή μας.
άβυσσος και ανισότητες
στον μικρόκοσμο μας πλανώνται.
Στον καθρέφτη δεν υπάρχουν αντικατοπτρισμοί,
μόνο υποκρισία και λαϊκισμός
στον κόσμο που θέλουν να βαδίζουν χωρίς ιδέες.
Όμως εγώ δεν σταμάτησα να σε θέλω
τόσο όσο εσύ ακόμη δεν γνωρίζεις...
Κωνσταντίνος Μήλιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου