Σε απολαμβάνω
ανοιξή μου, στης σιωπής σου
το σπαραγμό, στο θαλασσινό τ' αεράκι σου
στο αλαφροίσκιωτο υπαινιγμό!
Ερωτοτροπείς
στους πασχαλινούς ανθούς
και η γύρη σου σαν αμυδρό χάδι,
τα μπουμπούκια σου ανταποκρίνονται
και ευδοκιμούν!
Στο ερωτικό παιχνίδι σου
πεισμώνουν μοσχοβολούν, σου αποκαλύπτονται
τ' αρωμά τους μεθυστικό, με ταξιδεύεις ανοιξή μου
στις καλοκαιρινές σου αμμουδιές!
Κι όταν πεισμώνει
το κύμα σου γίνομαι ένα στα τραγούδια σου
ονειροπωλώ, στ' αγγιγμά σου διστάζω
μα σ' ακολουθώ!
Στου εγωισμού σου
τη πλάνη ενστικτωδώς λιποτακτώ,
στην αρμονία σου αφήνομαι στην ιερή σου
τη λύτρωση απομονώνομαι στα μυστικά σου μεθώ!
Στα φαντεζι σου
τα χρώματα στο κελάρισμα των πουλιών,
σε μια σου ηλιαχτίδα που κρύβομαι εγώ
στο νανούρισμά σου ανοιξή μου αγωνιώ!
Στο πετάρισμα
της ψυχής μου μείνε ανοιξή μου
συλλαβιστά να σου πω, πως ακόμα κι αν
κρύφτηκες μέσα μου στωικά σε ζω!
Νέλλη Κουμεντάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου