ΑΠΕΙΛΗ! (της Τριάδας Ζερβού)

Μια απειλή εμφανίστηκε
 από το πουθενά!
Στόχος,να κάνει έφοδο,
 στου νου μου τα κενά!

Μπαίνω σε θέση άμυνας,
αλλά φοβάμαι τόσο!
Δεν θέλω από το μέσα μου,
τίποτα να της δώσω!

Μα πώς; Εκείνη είναι άυλη,
γίνεται αέρας,σκόνη,
αν την εισπνεύσω,χάθηκα!!
Κανένας δεν με σώνει!

Αχ να μπορούσα να την δω!
Σχεδόν όπως την νιώθω!
Αδικα εξοπλίζομαι
και νήμα αγώνα κλώθω..

Σώμα φθαρτό κι ευαίσθητη,
 ψυχή μου μη λυγίσεις!
Βρες τρόπο αυτή την απειλή,
να τηνε πολεμήσεις!

Εξαπολύει κεραυνούς,
μαύρα πουλιά που κράζουν,
επάνω στο κεφάλι μου
 και την ψυχή μου βγάζουν.

Πως να της δώσω όνομα;
 Πως να της δώσω σχήμα;
Σαν βράχος γκρίζος να φανεί!!
Γιγαντιαίο κύμα!

Ωωω!! Τώρα την αισθάνομαι
 να με περικυκλώνει,
βαριά ομίχλη που το νου,
αρχίζει να θολώνει..

Κλειδαμπαρώνω της ψυχής
 τα κουρασμένα μάτια!
Αλλα φοβάμαι πως θα βρει,
καινούργια μονοπάτια.

Με διάλεξε,με κυνηγά,
είναι χαμένος κόπος,
Για τούτη δω την απειλή,
πάντα υπάρχει  τρόπος..

Τριάδα Ζερβού