Στης ψυχής μου την άβυσσο πνίγομαι!
Στης καρδιάς μου τα πάθη αφήνομαι!
Στέρεψε η σκέψη, η έμπνευση χάθηκε,
Στόμα στεγνό, ο λαιμός μου ξεράθηκε!
Κατακόρυφα βάθη, υγρά και υπόγεια.
Βρώμικοι δρόμοι, λιγδερα καταγώγεια.
Εκεί τριγυρίζει, το άθλιο σάπιο εγώ μου,
ποθώ ν' απολέσω τον κακό εαυτό μου..
Κρυστάλλινο δάκρυ, που κανένας δεν βλέπει,
θλιβερό το τραγούδι, το θέλω, μου πρέπει..
Παράφωνο!! Φάλτσο, μα ποιος το ακούει;
Ποιός διαολος τώρα την θύρα μου κρούει;
Χέρια ικέτες, βουτηγμενα στην λύπη,
στο Θεό τεντωμένα, κραυγάζουν μου λείπει!!
Φίδια οχιές, τα μαλλιά μου με ζώνουν,
τα μάτια μου τρέχουν, ποτέ δεν στεγνώνουν.
Μα πίσω απ΄την μάσκα, ποιος θα τα δει;
Χαμόγελο!!Λάμψη!!Περίσσια σπουδή!!
Να πείσω τους πάντες, πως νιώθω καλά.
Εγώ!!Το δύστυχο πλάσμα, με τ' άδεια μυαλά..
Τριάδα Ζερβού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου