Με την σκιά μου εγώ μιλώ,
την έχω κολλητάκι
και κάθε βράδυ κλείνουμε
τα δυο ραντεβουδάκι.
Εγώ ειμαι νυχτολούλουδο,
την νύχτα μόνο ανθίζω,
της μέρας τα παράπονα
σ' αυτήν τα ψιθυρίζω.
Τ' ακούνε γύρω νεραντζιές,
λουλούδια στα παρτέρια
τ' ακούν και κάποια αδέσποτα,
τ' ακούνε και τ' αστέρια.
Ποτέ τους δεν με πρόδωσαν
μα ούτε και με κρίναν
και αν το δάκρυ μου έτρεξε
δακρύσανε και κείνα.
Με την σκιά μου σαν μιλώ
φίλους πιστούς τους έχω
δέντρα και ζώα με ακούν
μα άνθρωπον ουκ έχω".....
Εγώ είμαι νυχτολούλουδο,
τη μέρα την φοβάμαι
ω μοναξιά μου αγάπη μου
πόσο καλά τα πάμε !!!
Ειρήνη Ανδρέου
Μπράβο Ειρήνη μου Πάντα η πέννα σου συγκινεί και οι μάρτυρες στους στίχους σου σου αστέρια καιλουλουδια ποτέ δεν μας προδίδουν Να είσαι πάντα καλά να μας χαρ'ιζεις τους στίχους σου
ΑπάντησηΔιαγραφή