Αδύνατη η φυγή μου
ξονειρεύτηκε το όνειρο.
Σαν αλλος Οδυσσέας στο νησί των Σειρήνων.
Ανελέητος ο ήχος των παφλασμών της θάλασσας
τα μανιασμένα κύματα
θρυμματίζουν στα τυφλά τη σιωπή μου
Μια ώριμη υπομονή
συντροφεύει τη μοναξιά μου.
Ο υγρός παράδεισος γυρω μου
σβήνει τα ονειρα που έπεσαν μέσα του
σαν τους φλεγόμενους κομήτες
και ο απέραντος ορίζοντας με το λιανό φεγγάρι
κάνει το κορμί μου να λυπάται.
Αμίλητη η ζωή μου κάθεται
μέσ΄στη συνήχηση του απείρου
και ο νους με την αθωότητα μικρού παιδιού
ζωγραφίζει με την οξύνουσα ομορφια της χαραυγής
μια ζωή που φοράει γαλάζια όνειρα
και τρεχει με τον αγέρα!!
Κατερίνα Σολωμού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου