Ζωγράφισα τ αγέννητο όνειρο
Έγραψα ανύπαρκτο στίχο.
Έφτιαξα το εικαστικό της ελπίδας
Φύτεψα την άνοιξη και περιμένω
ν ανθίσει.
Αναδύθηκα μέσα από το κουκούλι,
πεταλούδα, του χειμώνα.
καλοκαιριού ανθισμένη αμυγδαλιά
Έζησα το πάθος του έρωτα πριν
μ αποπλανήσει.
Επιβιβάζομαι μέσα σ
αραγμένα καράβια.
μέσα σε στάσιμα τρένα,
μέσα σε ναυάγια ψυχών που
χουν νεκρώσει.
μα δεν σταματάω τ όνειρο γιατί
ανθίζει σε δυο ματάκια παιδικά,
απάνω σε μια ροζιασμένη παλάμη
που σφίγγει την καρδιά.
στα χρώματα τ ουρανού το δείλι.
στ αγέννητο συναίσθημα που
πλησιάζει γοργά,
απάνω στο κεντρί της αγάπης
που μελισσοπετά.
Αντριάνα Περικλέους - Ονουφρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου