Σε είδα (της Έλενας Μαυροειδή)

Σε είδα ,
προλαβα να σε δω ,
σαν αστραπή , μια λάμψη πιο ,
δυνατή κι απ τον ήλιο ,
κι ύστερα κλείνοντας τα μάτια ,
έγινες δάκρυ μου ....
Σε είδα ,
στο πιο λαμπρό αστέρι ,
πάνω στον έναστρο ουρανό ,
ζωγράφισα την μορφή σου ,
για νασαι παντα εκει ,
κάθε φορά που θέλω να σε δω .....
Κι άλλες φορές .
γίνεσαι σκιά μες το σκοτάδι ,
κι έρχεσαι την νύχτα ,
μισανυχτη η πόρτα μένει ,
αφήνεις το άρωμα σου ,
γίνεσαι αναπνοή μου , και χάνεσαι .....
Σαν ξημερώσει ,
σε ψάχνω στο άδειο σπίτι ,
στην θύμηση σου συνηθησα να ζω ,
παλεύω να κρατήσω ζωντανό ,
το χαμόγελο σου , ίδιο με το δικό μου ,
που πήρες φεύγοντας μαζί σου ......

Έλενα Μαυροειδή