Πώς να κοιτάξω στον καθρέφτη
που δεν είμαι εγώ εκεί μέσα Δε με γνωρίζω Πώς να μιλήσω Με τι λόγια Που ότι κι αν λέω Δεν τα πιστεύω Μόνο όταν γράφω ανασαίνω Μα ύστερα τα διαβάζω και κλαίω Τα σκίζω τα πετώ τα κρύβω Μη μαρτυρήσουν Την αλήθεια Ότι δε λέει ο καθρέφτης Ότι τα λόγια δεν τολμάνε Μέσα απ' το ποίημα μου φωνάζουν Μα όσοι αφήνω να διαβάζουν Πάλι το νόημα αλλάζουν...
Σοφία Τανακίδου
Έλεγχος καταχώρησης!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή