Ψυχή μου μάτωσες (της Αθανασίας Δαμπολιά)

Ψυχή μου μάτωσες;
Προχώρα. Μην το βλέπεις.
Και χθες, έτσι ήσουνα......
Προχθές, πάλι ετσι......
Προχώρα λοιπόν, μη στέκεσαι.
Έστω και ματωμένη.......
Ίσα - ίσα... αφήνεις και κόκκινα αποτυπώματα.
Σταλαγματιές καρδιάς πάνω στη γη.
Προχώρα.
Μη στέκεσαι και κοντοστέκεσαι......
Δεν είσαι για μικροψυχία.
Είσαι δύναμη ψυχής!
Το ξέρω , πως αντέχεις.
Ο δρόμος είναι δύσβατος.......
Μα έχει κι` ομορφιές!
Είναι γεμάτος πέτρες κι` αγκάθια.....
Μα έχει και πανέμορφα λουλούδια!
Προχώρα ψυχή μου.........
Μπορείς!

Αθανασία Δαμπολιά