Άνοιξη (της Λένας Σαρή)

 

Κοίτα γύρω σου,
οι μέρες περνούν αθόρυβα,
οι νύχτες βαριανασαίνουν.
Αφήνουν έναν αναστεναγμό 
που η ζωή μας φεύγει.
Μα τι ζητήσαμε;
Τον χρόνο πίσω να γυρίσει 
κι αυτά που ζήσαμε 
την λύπη μας να σβήσει.
Είναι που φτιάχνει
ο καιρός και αυτή
η Άνοιξη θά 'ρθει
και θα μας προσπεράσει
και τα λουλούδια στους
αγρούς αμύριστα
θα μείνουν.
Δεν θα ευωδιάσουν 
στην ψυχή μας.
Μα τι ζητήσαμε;
Να βγούμε στο ξέφωτο 
να βρούμε την άνοιξη,
να δούμε τη γη ν' ανθίζει.

Λένα Σαρή

ΑΛΛΑΞΟΠΟΡΕΙΑ (της Χρύσας Νικολάκη)

 

Κι ετσι ξαφνικά
το λιγο εγινε πολύ και το πολύ λίγο.
Σαν αυτόματο σασμάν που αλλάζει μονο του ταχύτητα.
Κι εγω που παντα πάταγα το γκάζι
άρχισα να γλιστράω  στις στροφές
πριν φτάσω στο τέρμα.
Παντα μια καθίζηση σταματά
την πρόσκρουση.
Λαθος υπολογισμός
η άτυχη στιγμη?
Μια λαθος στροφή φτάνει
για να σφυρίξει η λήξη.
Ίσως φταινε τα πρωτοβρόχια
στη διψασμένη γη
ίσως κι εσυ που παντα κοίταζες αλλού..
Καιρός για ορειβασία αποφάσισα!
Ειναι δυσκολο το βάδιν
σε σάπια γη.
Καλυτερα να κοιτάς ουρανό παρα να έρπεσαι...
Έπεσε η καρό σημαία!

Χρύσα Νικολάκη

Ενας κόσμος με ειρήνη (του Χρήστου Παπαχρυσάφη)

(Τριολέτο)

Θέλω ένα κόσμο με ειρήνη

να 'ναι ασφαλής για το παιδί,

πολέμους να μη ξανά δει,

θέλω ένα κόσμο με ειρήνη

που στον καθένα μας να δίνει

αγάπη, υγεία και σπουδή.

Θέλω ένα κόσμο με ειρήνη

να 'ναι ασφαλής για το παιδί

Χρήστος Παπαχρυσάφης

απο την ποιητική ανθολογια 

ΠΟΙΗΣΗ. ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

ΣΕΡΓΙΆΝΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ

Ζόρικη Ελλάς (του Βασίλειου Ν. Κατζικά)

Μεθυσμένα βήματα
μεθυσμένα λόγια,
ποτισμένα  ποιήματα
μελάνη και ιδρώτα.
Αφρισμένα κύματα
αφρισμένα πάθη,
μιας ζωής τα θύματα
μιας ζωής τα λάθη.

Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες μωρό μου
ζόρικη η Ελλάς, μα έλα στο πλευρό μου,
Δύσκολοι καιροί για ήρωες μωρό μου
όταν εσύ γελάς είσαι το όνειρο μου.

Αραγμένα όνειρα
αραγμένα  πλοία
πεταμένα απόνερα
μας πουλούν σοφία.
Φλογισμένοι έρωτες
φλογισμένοι πόνοι
οι νυχτιές ξενέρωτες
κι οι κλέφτες  αστυνόμοι.

Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες μωρό μου
ζόρικη η Ελλάς, μα έλα στο πλευρό μου,
Δύσκολοι καιροί για ήρωες μωρό μου
όταν εσύ γελάς είσαι το όνειρο μου.

Βασίλειος Ν. Κατζικάς

Στην κόρη μου (της Ειρήνης Ανδρέου)

 

Γλυκοχάραζε η αυγή

 σαν πρώτο- έκλαψες στη γη

 και ήταν μια μαγεία!

στο στήθος μου σ' ακούμπησα

 κι από αγάπη σκίρτησα

 πρωτόγνωρη και Θεία!

Το κλάμα σου έπαψε μεμιάς

 κι ήταν η πρώτη σου ματιά

 το πιο μεγάλο δώρο!

Δυό βελούδινα ματάκια

 και δυο μικρούλικα χεράκια

 πλημμύρισαν τον χώρο!

Στην αγκαλιά μου σε κράτησα

 και με το γάλα μου σ' ανάστησα

 γίναμε ένα, οι δυο καρδιές!

Μοναδική μου κόρη κι ακριβή

 χέρι με χέρι πάντα στη ζωή

 σε λύπες και χαρές!

Σε δυο λιμνούλες όλο μέλι

 βυθίστηκα σαν ήμουνα κουρέλι..

Δυο χεράκια λατρεμένα

 με τράβηξαν απ' τον γκρεμό

 και μ' έσωσαν απ' τον πνιγμό,

φορτώθηκα σε σένα!

Συγχώρα με που 'χω λυγίσει

 τους ρόλους άλλαξα, δεν είχα λύση

 δεν έζησα παλάτια.. .

Στ' αέρινο κορμάκι σου στηρίχθηκα

 απ' την αγάπη σου κρατήθηκα

 κι απ' τα γλυκά σου μάτια...

Κι' ίσως να μην σου στάθηκα 

 κάποιες στιγμές, ίσως να χάθηκα..

συγγνώμη σου ζητώ...

Όμως αν ήξερα, δεν θ' άφηνα 

 να πληγωθείς! Τα πάντα θα' δινα

 μωρό μου Σ' ΑΓΑΠΩ!

Ειρήνη Ανδρεου