ΠΟΙΗΣΗ. ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Χρυσές  και  ρουμπινί  φωτιές  ανάβουν το  δείλι,  με  απόκοσμη  λαμπράδα, κι  ορέγονται  οι  ψυχές  απ΄ομορφάδα  σαν  όλες  οι  ασχολίες  τ...

  Αποβροχάρα  μια  γαλήνη  είχε  ξεμείνει, στου  δάσου  τα  δεντρά,  στα  μονοπάτια, του  βουρκωμένου  σύγνεφου  τα  μάτια, της  γης  τον  π...

Σαν κοπάδι πρόβατα τρέχουν τα σύννεφα. Μαύρα αγριοπούλια- σαν λυκόσκυλα- τρέχουν από δω κι΄ από κει, και τα φωνάζουν. Φουσκωμένα απ΄ το γρασ...

Πιστεύω πώς είναι αξία η ζωή, το νερό, το τριαντάφυλλο το μυρμήγκι. Πιστεύω πως είναι αξία να προστατεύω το  περιβάλλον, σε πείσμα όσων...

Γιατί πολλές φορές, ο σκύλος είναι σαν να μας λέει:  "Εγώ θα ζήσω λίγο. Φρόντισέ με και  θα  δώσω και την ζωή  μου για σένα"....

Πώς  άνθισαν απόψε τα  κλαδιά σου που σ΄ έντυσαν νυφούλα σε  μια μέρα, και λάλησε του πόθου σου η φλογέρα, λουλούδιασαν δροσάτα ...

Σ΄ αυλητές αναμεσίς,  κιθαριστάδες, μίμους, ρητόρους,  φιλοσόφους,¨τράγους¨ αρχίζαν τα ¨Πιθοίγια¨, με μάγους. Και από χόες με οίνο...

Αργά - αργά  όλα  χαλάρωναν. Στιβόταν  οι  φωνές  στο  σούρουπο. Ύστερα  ήρθε,  τους  ήπιε  η  νύχτα, σκοτάδι  χαμηλά,  σκοτείνια...

Σφύριξε  το  πλατάνι  κι΄ ήρθανε  ο  Ηρακλής,  ο  Πεδιαδίτης, ο  Κοντάκης,  ο  Μανιός· ομορφιά  όπως  φέγγει  ήρθε  η  Μαρία,  μικρή...

Αν μπορούσα από την αρχή να ζήσω ξανα μια ζωή καινούρια, με την πείρα που έχω κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια, θα ήθελα να ήμουν αργός στ...

Εδώ πνιχτά φιλιά με θέλξαν, κι΄ αγέρι της ομορφιάς μου φύσηξε στο θάμπος. Μ΄ έγραψε ο Απελλής κι ήτανε σάμπως, κανάρα κρεμεζί ν...