Ζητάω μια νύχτα (της Χάρις Παρασκευοπούλου)

Ζητάω μια νύχτα...

Σα βροχή να πέσει, να με λιώσει...

Ανάσα να γίνει ο κάθε μου πόρος,

η κάθε μου στιγμή, η κάθε μου νίκη,

η κάθε ήττα.

Νύχτα κεραυνών και δρόμων αδιέξοδων

που με έρωτες μοιάζουν.

Βροχή, της Νεμέσεως κόρη,

ερωμένη σου ονόμασέ με,

θεραπαινίδα στου πάθους σου

τη βία.

Ανάσα που από τα χείλη μου δραπετεύει

το όνομά σου φωνάζει.

Ποια είσαι;

Ποια;

Νίκη του δέρματος, η θύμηση.

        Ήττα του έρωτα, η λήθη...

Ζητάω μια Νύχτα...

Βροχή να γίνουν οι ανάσες ενός Έρωτα

που πολύ να αναζητήσω

θα λαχταρώ.

Πολύχρωμη βροχή, σαν πρίσμα να διαπεράσει

όλων των ενοχών μου

τις αφές....

Χάρις Παρασκευοπούλου