Άτιτλο (της Χρυστάλλα Κοσμά)

 

Ως ρήγμα βαθύ 

χάσκει τώρα πια 

ο πόνος εντός μου....

Αιμάτινος πίδακας 

σταματά 

κάθε κυκλοφορία αισθήματος, 

στην ψυχή μου.... 

Κενό....

Γύρω μου σφυριχτά 

περνά η βοή του θανάτου....

Πανιάζουν τα χείλη μου 

και προχωρούν τα νοιώθω μου 

σε ακαμψία....

Πεπρωμένο....

Υποτάσσομαι ξανά 

στης μοίρας το γραμμένο...

Χρυστάλλα Κοσμά