ΠΟΙΗΣΗ. ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Πονάω μαμά και ο κόσμος έγινε ψεύτικος.... Έδωσα την ψυχή μου... αν έκανες  ένα βήμα θα διαβαίνα τα  σύννεφα... Αν μου χάριζες  ένα φιλί θα ...

Δύσκολη ανάβαση στο όνειρο  και η ψυχή μια αέναη επανάσταση  συνεχίζει ακάθεκτη την περιπλάνηση  σε λευκές νύχτες σε πρεμιέρες της  καρδιάς ...

 Αδυσώπητα σκοτώνω το νου μου  Αυτόχειρας σε ένα κόσμο γεμάτο από ψεύτικους θεούς και άσεμνα  πάθη... κρεμάω την ηθική αυτουργία σαν μαύρο ρ...

Αγνόησε την εφήμερη δόξα της καρδιάς... Αν δεν σε αφήνει περιθώρια βελτίωσης της ανθρώπινης ύπαρξης σου. Αν σε περιορίζει στην ελεύθ...

Είναι η ώρα περασμένη. Μην γυρίσεις..  Αποσπασματικές εικόνες αντιστρέφουν τον χρόνο Ανυπέρβλητες δυνάμεις σε κρατούν στης ψυχής το...

Πνιχτο βογκητο στα χείλη ανεβαίνει μια θλίψη. Σήμερα που δεν έχω πια άλλες αντοχές. Είναι και αυτές οι τύψεις που ταλανίζουν την ψ...

Αιχμάλωτος της μοναξιάς ήσουν πάντα... Σου φωνάζω με μια απειλή στην φωνή μου. Όλες οι αισθήσεις σε συναγερμό. Χτυπάει υπόκωφα το μυ...

Έλεγα να βάλω φραγή εισερχομένων συναισθημάτων ... να μην δέχεται η ψυχή μου άλλες εντολές . Αμφίδρομες αισθήσεις να πάψουν... Αχ...

Μην με αγγίζεις ... Ακόμη και το βλέμμα σου άγγιγμα είναι... Αν δεν θυμάσαι τι λέγαμε ...να με διεκδικείς Να σε διεκδικώ κάθε στιγμή...

Ακριβό ένδυμα τα φτερά  Ευαίσθητο...στην αφή  Υστερεί σε όλους τους  ουρανούς. ..αγέννητη  η ώρα που σκορπιζουν τα  πουλιά για την χ...

Σου απλωνα το χερι να πιαστεις... Την ωρα που σκορπιζουν τα πουλια Γιναν οι μουσικες κραυγες...τα χαδια  σου ξυλινα...Κουραστηκα να προσπ...

Οταν το χερι του πεπρωμενου απλωνεται... Η μοιρα υποκλινεται... Κλεινω τα ματια... σε φερνω μπροστα μου... αποκοσμη μνημη χαραζει... ...