Αδυσώπητα σκοτώνω το νου μου
Αυτόχειρας σε ένα κόσμο γεμάτο
από ψεύτικους θεούς και άσεμνα
πάθη... κρεμάω την ηθική αυτουργία
σαν μαύρο ρούχο να ξεχωρίζει από
την ίδια στιγμή που απαιτείται μια
νέα φυλή να μην υπάρχει κανένα
πια λάθος και να διεκδικήσει η ζωή
ένα νέο ξεκίνημα...
Σε ξεφτία του
χρόνου στηρίζω τώρα την ελπίδα
και όλα αυτά που φοβάμαι είναι
ακόμη εδώ ...να κλείνουν τα χρώματα
στον έρωτα μου.
20 Σεπτέμβρηδες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου