Θέατρο σκιών (της Μαρίας Μηνά)

 

Άπλωσα ένα μπερντέ,

θέατρο σκιών η ζωή μου.

Προστατευμένη πίσω του,

παριστάνω ότι απλώνω μπουγάδα. 

Μα στέλνω μηνύματα με παντομίμα.

Εύκολα ερμηνευμένα,

μα σαφώς παρεννοημένα .

Τέλος παράστασης, υποκλίνομαι. 

Κανείς δεν χειροκροτά.

Α μόνη είμαι, φύγανε όλοι.

Ας διπλώσω το μπερντέ,

μυρίζει μαλακτικό...

Τον βάζω στην λεκάνη, 

ανάβω σίδερο,

στο δυνατό  να τον κάψω...

Ακούω ένα χειροκρότημα...

Α εσύ είσαι  χαχα!!!

Είπα κι εγώ...

   Μαρία Μηνά