Ξαναγυρίζω στις μέσα μου σιωπές
στις τόσο οικείες και δικές μου σκέψεις
σαν προσευχές μυστικιστικές
σαν λυτρωτικά χάδια
και ψάχνω να βρω το υγιές μου κομμάτι
για να κρατηθώ...
Σ' αυτές τις σιωπές
που δεν μιλούν
δεν φωνασκούν
μα όλα τα καταλαβαίνουν...
Να κάτσω πάνω στου νου μου το τρίποδο...
Να μασήσω τα φύλλα της λογικής...
Να πω τους χρησμούς μου στην καρδιά...
"Φοβού τις γλώσσες τις διχαλωτές
Φοβού τους διπρόσωπους Ιανούς
Φοβού τα φίλια βλέμματα και λόγια
Φοβού τα καλέσματα των σειρήνων"
Σταυρώνω τα χέρια μου στο στήθος...
"Μην πλησιάζεις άλλο"
Τη γλώσσα της απόστασης
να κρατώ με το σώμα καλά γνωρίζω
Κι αν γύρω μου μαίνονται φωτιές
ξέρεις πως δεν φοβάμαι
Μονάχη μες τον πύρινο κλοιό μου χορεύω
και μοναχή μου τον εαυτό μου τον κεντρίζω...
" Φοβού τους σκορπιούς"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου