Άτιτλο (της Κατερίνας Κανάκη Αξουγκα)

Με τις οθόνες

χάσαμε την ιστορία μας.

Tα γράμματα που σου 'γραφα

και μου 'γραφες

το σκύψιμο πάνω στην κάθε λέξη

- γλυκιά αιχμαλωσία -

ο χρόνος πώς ασήμωνε το νόημα

μες στην αναμονή,

πόσες φορές κρατούσα πάνω στο στήθος

το χαρτί και το φιλούσα,

το έκανα γεύση αρεστή

μυστήριο ν ανιχνεύω τη διάθεση.

Και είχε αξία η κάθε μας φορά 

ως την επόμενη

γιατί βαδίζαμε γεμάτοι προσμονή

την ιστορία μας.

Κατερίνα Κανάκη Αξουγκα