Άτιτλο (της Κατερίνας Πανταλέων)

Ίσως το παντοτινό

να φωλιάζει απλά

σε ένα "σ' αγαπώ"

που δε μαρτυρήθηκε,

σε ένα αντίο

που δε βγήκε από τα χείλη,

σε ένα παράπονο

που έπαιζε κρυφτό

με κάποιο πείσμα,

σε έναν εγωισμό

που με το φόβο μπλέχτηκε

κι έγινε λιποταξία... 

Κατερίνα Πανταλέων