Χαμηλώνω τα μάτια,
το δάκρυ κυλάει σαν βροχή,
που καίει τη γη,
ποτίζει το αύριο μιας μέρας,
και εγώ με το βλέμμα πικρό,
να σου λέω σ' αγαπώ..
να φωτίζω τη σκέψη σαν μέρα!!
Χαμηλώνω τα μάτια,
η σκέψη κενή, αγγίζει την γη,
και περνάει στον αέρα,
και γω να σου λέω σ' αγαπώ,
σ' ένα αύριο γεμάτο ζωή,
που ανοίγει την μέρα,
και σε πάει παραπέρα...!!
Ευχαριστώ πολύ την εξαίρετη Συγγραφέα Σοφία Τανακιδου για την όμορφη παρουσίαση του Ποιήματος μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς ευχαριστούμε
ΔιαγραφήΜπραβο Φιλιω μου!Συγχαρητηρια!Και εις αλλα με υγεια!
ΑπάντησηΔιαγραφή