Το κλειδί (της Μαρίας Κουτούση)

Ποιητή,

η ποίησή σου ένα μικρό άγγιγμα

στο άπειρο κάλλος

στην άπειρη σοφία.

Ένα μικρό ψήγμα αέναου φωτός...

Μια ελάχιστη απόπειρα

έκφρασης άρρητου λόγου.

Ποιητή,

η ποίησή σου μια μαρμαρυγή

στο χάος.

Μια στιγμιαία αναλαμπή

του αιώνιου

στης ψυχής σου το κάτοπτρο.

Ποιητή,

τι έχεις που δεν έλαβες;

Ποια έμπνευση χωρίς πηγή;

Ποιο θρόισμα χωρίς τον άνεμο;

Ποιος φλοίσβος χωρίς τη θάλασσα;

Ποιος ίσκιος χωρίς το φως;

Ποιητή, 

Σε γέννησε η Ποίηση,

η άναρχη και ατελευτητη...

Ένα μικρό κλειδί σου χάρισε

την πόρτα της καρδιάς ν' ανοίξεις

για να μπει το φως...

Ένα μικρό βιολί

τις νότες που σου στέλνει ο ουρανός

να παίξεις.

Μαρία Κουτούση

Της Γης και του Ουρανού (μελλοντική έκδοση)