ΑΜΟΡΦΑ ΚΟΥΚΛΑΚΙΑ (του Νίκου Δημογκότση)

Τα όνειρα που είχα μου τα πήραν
και τα παιχνίδια μου μεγάλωσαν τόσο,
που πια δεν χωράνε
στο παιδικό δωμάτιο,

Και η πόλη προχωρεί...όλο προχωρεί
και όλο μεγαλώνει...

Και τα σύννεφα έρχονται, όλο έρχονται,
βροχή γεμάτα !...

Θεέ μου, ποιος ο ουρανός Σου;
και ποια η σχεδία μου;
και τι θ΄απογίνω
χωρίς όνειρα
χωρίς πυξίδα;

που οι σταγόνες
πυρηνικές κεφαλές κρατούν
και καταιγίδες χαλασμού;

Θεέ μου,
επειδή την θέληση λίγη έχω,
κάμε τους πολεμάρχους
άμορφα κουκλάκια,

στην φωτιά να τα ρίχνουνε παίζοντας,
τα όμορφα παιδιά μας...


Νίκος Δημογκότσης