Άτιτλο (της Παυλίνας Στυλιανού)

Υπάρχει η αγάπη ανάμεσα στου ανέμου το αόρατο χάδι
 πλανάτε ανάμεσα μας
και τη  ψυχή γαληνεύει
μ ένα απλό άγγιγμα μ ένα σημάδι

Κι αν κάποτε απομακρυνθήκαμε
δεν λέει η φωλιά να χάθηκε μιας και δεν έπιασε βροντή λασπόνερα
να γίνει

Μοναχά, χελιδόνια γίναμε.
ταξιδι μακρινό πετάξαμε
μα γυρίσαμε πίσω στη φωλιά που φτιάξαμε
κάποτε μια νύχτα με φεγγάρι

Γυρίζουν τα χελιδόνια
Γυρίζουν κι οι καρδιές μαζί.

 Παυλίνα Στυλιανού