Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2019

ΠΡΟΣΜΟΝΗ (της Κλειώ Μαλαγάρη)


Πήρες το όλο της ζωής μου
Κι μ' αφησες το τίποτα
Λυσσομανούν οι σκέψεις
Ψάχνοντας στα ανείπωτα
Την μορφή σου κλείδωσα
Μεσ' της καρδιάς τα βάθη
Πριν ο άνεμος φυσήξει
Και το παρελθόν σκορπίσει
Ξέρω αυτή η προσμονή
Μια άκυρη ελπίδα
Το αύριο που έρχεται
Προβλέπει καταιγίδα
Την λύτρωση αναζητώ
Στη λήθη και στο χρόνο
Να τιθασεψει την ψυχή
Να αψηφά τον πόνο
Η μόνη αλήθεια τελικά
Πλανιέται στο σκοτάδι
Μέσα στου Άδη τη σπηλιά
Φαντάσματα να πολεμά


Κλειώ Μαλαγάρη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου