Μια μέρα θα σηκωθώ πρωί.
Θα σκάψω βαθιά μέσα μου όλες τις έγκλειστες ζωές.
Να ανακαλύψω θα πασχίσω,
το αίτιο φωτός που λησμονήθηκε.
Αυτό που δεν διεκδικήθηκε ποτέ.
Κι ύστερα, λίγο πριν το σούρουπο,
θα ψηλαφίσω αργά αργά τα πλευρά του.
Πριν αποσυντεθούν…
Πριν να μπηχτούν ακίδες αιχμηρές στον ύπνο μου.
Μια μέρα θα σηκωθώ πρωί
να δραπετεύσω από Σένα και να με επισκεφτώ.
...ιδρωμένο φύλλο στην πρωινή ομίχλη να φυγαδεύεται αόρατα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου