Τα δάκρυα (της Αθανασίας Δαμπολιά)

Τα δάκρυα, είναι η καταιγίδα της ψυχής
που πέφτουν με ορμή στο ξέσπασμά της....
Κι αλίμονο, αν βρίσκεσαι με βάρκα μοναχή
σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα βαθιά της.

Τα δάκρυα, γίνονται ποτάμι ορμητικό
που σέρνει τα πάντα στο πέρασμά του.
Κι αλίμονο, αν βρίσκεσαι μέσα σ` αυτό....
πνιγμένος θα βρεθείς.... μες τη θωριά του.

Τα δάκρυα, είναι λόγια της ψυχής.
Μιλούν τα όσα...... δεν μπορούν τα χείλη.
Κι αν ξέρεις, να διαβάζεις τη ζωή
ζυγίζεις τη σιωπή.... μέσα στη δίνη.

Αθανασία Δαμπολιά