Προσευχές (της Χριστίνας Θέμα)

Η καρδιά μου

μπήκε στην εντατική

ας ανάψει ένα κόκκινο φεγγάρι

ή έστω ένα άστρο πορφυρό...

νομίζω

χτυπάω

ακόμα

κάπου εκεί

μέσα

στο στήθος σου

το καρβουνιασμένο...

σε περιμένουν

οι μέρες σου

χαμηλόφωνα,

μελαγχολικά,

καθόλου υπομονετικά

όμοια με συγγενείς

σε μιαν αίθουσα μόνιμης αναμονής...

με τα μάτια σου μιλώ,

μην κρυφακούσει πάλι

άλλη μια αναβολή

με τα μάτια θα σου λέω

ό,τι έχω να σου πω

μες την πιο σιωπή...

τα ρούχα σου γίνανε φαρδιά

κρυφομιλούν για σένα

και ο σκούφος που φοράς

να σου κρύβει τα μαλλιά

μετέωρος να στέκεται

να σιγοκλαίει

ή μόνος να γελά...

ναυαγισμένο μου δελφίνι,

σε τούτο το έλος μέσα

μην αυτοκτονείς

λυπήσου με

γιατί να θέλεις

μια θάλασσα ορφανή,

δίχως το κύμα της το αλμυρό

εγώ απόψε

για σένανε να ζωγραφίσω;


Χριστίνα Θέμα