Ξημερώνοντας (της Ειρήνης Σκευοφύλαξ)

Να΄ρχεσαι...
Να μου κάνεις παρέα εκείνα τα βράδια,
που το ολόκληρο φαίνεται μισό....
Να μου δείχνεις το φεγγάρι,
εκεί που εγώ βλέπω μόνο σκοτάδι...
Να΄ρχεσαι...
Να μου χαμογελάς, για να χαίρεται το μέσα μου...
Να γεμίζουν οι δρόμοι από την παρουσία σου...
Ν΄αγγίζεις το χέρι, που ψηλαφίζει το άδειο....
Να΄ρχεσαι....
Να μη σκέφτομαι ότι όλα χάθηκαν στην πρώτη φορά....
Να ψεύδομαι στον εαυτό μου ότι τίποτα δεν άλλαξε....
Να πετάμε σαν το γλάρο μέσα στο γαλάζιο....
Να κουρνιάζω στο αγαπημένο σώμα....
Να΄ρχεσαι ...
Να κάνω την ουτοπία, πραγματικότητα ....
Να σβήνω το δάκρυ που ξεθωριάζει το βλέμμα....
Να νοιώθω το φιλί σου,
όπως το γλυκό του κουταλιού που μόλις έδεσε....
Να΄ρχεσαι.....
Να γίνεσαι το πριν και το μετά....
Να είσαι το ξημέρωμα στην ανατολή μου...
Το δειλινό στην δύση μου......
Να΄ρχεσαι...
Να χορεύουμε μαζί το σκοπό,
σε ρυθμό εκδρομής...
Τώρα που ησυχάζει η καρδιά μου.....
Ακούω τα βήματά σου.....
Έρχεσαι....


Ειρήνη Σκευοφύλαξ