ΠΟΙΗΣΗ. ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

  Άσπιλη μέρα κάτω απ’ το φως θαλάσσιες αύρες θυμιατίζουν με μύρα την απεραντοσύνη. Ελπιδοφόροι κήρυκες φέρνουν σε κάνιστρα λαμπρά  την αγιό...

 Ν' αντάμωνα τα μάτια σου να  στολιστώ να λάμψω να λουλουδίσει η καρδιά να διανθιστεί το μαύρο να βγούνε γιούλια μυριστά στου χαντακιού ...

  Πεθαίνει ποτέ άραγε η ελπίδα; Σε έναν κόσμο γεμάτο απελπισμένους, υποτελείς αλλά και πλανεμενους που την ζητούν σαν το άγγιγμα του Μιδα; Π...

Είναι κι εκείνη η βαβούρα στο κεφάλι σου που όλο σου λέει τ’ άδικο ποιο είναι Άκου καλύτερα Ή όχι! Μάλλον καλύτερα σταμάτα να ακούς Δίκιο κα...

  Με κούρασαν τα βουνά της  θάλασσας Πέτρωσαν την καρδιά μου Εγώ τα φύτευα χαμόγελα  Εκείνα αλμύρα πικρή ανθίζανε  Μαράζωναν την ακρογιαλιά ...