ΑΣΠΙΛΗ ΜΕΡΑ (της Ιωάννας Αθανασιάδου)

 

Άσπιλη μέρα κάτω απ’ το φως
θαλάσσιες αύρες θυμιατίζουν με μύρα την απεραντοσύνη.
Ελπιδοφόροι κήρυκες φέρνουν σε κάνιστρα λαμπρά 
την αγιότητα των ουρανών,
μεθούν οι ωκεανοί απ’ το φιλί του ήλιου.
Αργυρά όνειρα χτυπούν τα ντέφια τους 
στα πανηγύρια των γλάρων,
ανασταίνονται οι άγιοι κι αγναντεύουν τα πελάγη
απ’ τα ξωκλήσια των βράχων.
Φιλιώνουν οι ώρες και πλάθουν τον άρτο τον επιούσιο,
άκρατο το κρασί του χρόνου.
Μουσικές απ’ τα κύμβαλα των ανέμων
αναγγέλλουν το χαρμόσυνο μήνυμα του αιώνα.
Νίκη προαιώνια στις επάλξεις της ζωής.

Ιωάννα Αθανασιαδου