ΠΟΙΗΣΗ. ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Μου αρέσουν τα μάτια σου, αυτό το βάθος τους που με οδηγεί στον ατέλειωτο δρόμο του παραδείσου, που μ’ εξιτάρει σε κάθε βλέμμα σου και οι αι...

Φάνηκαν πάλι οι γραμμές μέ σα στα μάτια σου. Τραβηγμένες έτσι. Άλλες ευθείες, άλλες ακανόνιστες. Είχαν όμως ένα δείγμα ασύλληπτης τέχνης, δε...

  Δυό δρασκελιές η ζωή. Μέχρι να πεις Άλφα έφτασε το Ωμέγα. Σε μια αποβάθρα στοιβαγμένα τα όνειρα, περίμεναν το καράβι της γραμμής  ν' α...

  Μια τεράστια λευκή σελίδα κρεμόταν πάνω από τους ώμους σου η επόμενη μέρα. Σε τρόμαζε το άδειο λευκό ίδιο με το χάος του κόσμου όπως το ήξ...

Με λένε   Νεράισσα. Δεν μου άρεσε ποτέ το όνομα μου. Κανείς όμως δεν με ρώτησε, ούτε και όταν μεγάλωσα και μου χάρισαν αντί για φόρεμα, έναν...