ΠΟΙΗΣΗ. ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Το χαμίνι πήρε δεξιά την οδό των Φαινομένων, έτσι νόμιζε. Και ξεμακραίνοντας από τα γνωστά λημέρια έφτασε στον δρόμο του Διλήμματος ...

Αστραπές και βροντές, κεραυνών μην αινείτε, η Πολιτεία τρομάζουσα της σιωπής αιωρείται. Και οι Άνθρωποι τρέμοντες με το δάκρυ στο ...

Ψιθύρισα τ’ όνομα του … έκλεισα τα μάτια και αποκοιμήθηκα στης ψυχής του την αγκαλιά... όπως το ποθούσα …κάτω από τη σιγή των αστεριών...

Ροζιαζμένα χέρια Πρόσωπο γεμάτο θλίψη Βλέμμα χαμένο σε στιγμές Σε εικόνες... Ο νους στριφογυρίζει σε λόγια που χαράχτηκαν βαθιά στην ...

Άυλος, ασώματος, αόρατος, ουδέτερος σαν όλους τους αγγέλους. Δεν φαίνεται, δεν ακούγεται, δεν πιάνεται, δεν τον καταλαβαίνω. Κλαίω, α...