ΠΟΙΗΣΗ. ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Παρακαμπτω τα λόγια των αθλίων κλείνω τα αφτιά μου στο χειροκρότημα των υποκριτων.  Η ζωή έχει ένα βαθύτερο νόημα και έναν σκοπό... Ω!...

εγώ είμαι εσύ μικρή, με άπληστα μάτια το αναγνωρίζεις το προσμετράς και θλίβεσαι τα όνειρά σου γραμμένα σε ημερολόγιο ρο...

Στους άφαντους θολούς ορίζοντες, εκεί που όλα ενώνονται αδιάφορα,  τρέχεις με ταχύτητα αφού έβαλες στο ρελαντί το γκρι Έκρυψες την αχτ...

  Γυαλί σπασμένο από τα πέλματά σου κάτω και το αίμα σου το δρόμο ερωτικά να χαράζει μην κοιμάσαι ποτέ δίπλα σε λίμνης νερό, ...

Έσταζα αγωνία. Θα μείνει, θα φύγει? Ξεχείλισαν τα ποτάμια. Με παρέσυραν στο διάβα τους. Κι η θάλασσα, αχ η θάλασσα! Αντάριαζε...