εγώ είμαι εσύ
μικρή, με άπληστα
μάτια
το αναγνωρίζεις
το προσμετράς
και θλίβεσαι
τα όνειρά σου
γραμμένα
σε ημερολόγιο
ροζ,
θα τα 'χεις
τουλάχιστον εκεί
σαν ξεχασμένα
θα 'ναι,
απραγματοποίητα
όλα
τους αποφεύγεις
πάντα,
στόχους υψηλούς
δε βάζεις
από φόβο και
μόνο
μην η μπάρα σου
πέσει
μικρός μικρός,
στα μέτρα σου
κάθε πόντος και
στόχος,
με πείσμα
προσπαθείς
ίσως και τα
καταφέρεις
θυμάσαι τι λένε
οι σοφοί -
μ' ένα βήμα μικρό
ο δρόμος ο μακρύς
ξεκινά,
η αρχή διπλά
μετράει
αρκεί να το
πιστέψεις
φοβάσαι την
αποτυχία -
η λέξη ξεχνάς
ότι υπάρχει
στων δειλών το
νου μονάχα,
άλλης μορφής
επιτυχία είναι
να ξέρεις, μη
σε πτοεί
έχεις δικαίωμα
να ζήσεις,
δικαίωμα να
είσαι εσύ,
δικαίωμα στα
λάθη σου
και τα ψέματά
σου
όσο είσαι ξύπνια
μες τη νύχτα
την ατέλειωτη
και
όσο ονειρεύεσαι...
Σπονδυλωτό ποίημα από ποιητική συλλογή
“Καλοκαίρια Της Σιωπής”
Εκδόσεις ΌΣΤΡΙΑ , 2018
Τιμή μου η ανάρτηση! Ευχαριστώ εκ βαθέων τον κύριο Χρήστο Παπαχρυσάφη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή