ΠΟΙΗΣΗ. ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Σφυρίζουν τα πλοία στο λιμάνι, οι ψαρόβαρκες σχίζουν τα πρωϊνά γυαλιά, τα κοράκια αναμένουν στις σκεπές του κόσμου, ο κόκορας δε λάλησε ακόμ...

  ( μικρό ψυχογράφημα της κοινωνίας μας ) Για τη μοναξιά της ψυχής μου κανένας σας δε μίλησε. Ούτε π’ ακούστηκε είπατε η κραυγή της, ούτε εί...

  Η μάνα μου σταυροκοπιόταν σαν της ανακοίνωσα πως είμαι ερωτευμένος με μια ζωντοχήρα που 'χε μάλιστα υπόλοιπο απ' τον γάμο της ένα ...

Όμορφο τ' όνειρο που σ' αγάπησα και κάθε νύχτα ανάμεσα στ' άστρα περπατάω. Το σπίτι σου κοιτάω, με τ' ακροδάχτυλα την στέγη ...

Ποια γλυκύτητα άκουσε η νύχτα  κι έγειρε μ' όλα της τα βρόχινα άστρα στην αυλή;  Ποιο παιδικό κελάηδημα ήταν αρκετό  για να στρέψει τους...

Ολονυχτίς μ' έπαιζε το φεγγάρι, το κοιτούσα  απ' το παράθυρο πως στέκονταν φρουρός στ' όνειρά μου..  Γυάλιζε τα βότσαλα σ...

Είχα κι εγώ ένα πουλάκι, γαλάζιο. Την αυγή χτυπούσε με το ράμφος το τζάμι να του ανοίξω και με ξυπνούσε. Πεταγόμουν απ' το κρεβάτι ...

Η μάνα πίστευε πως απ' τα γεννοφάσκια  ήδη  ξεχώριζα απ' τ' αδέλφια μου και με φώναζε πουλί μου..  Πουλί μου αυτό, πουλάκι μο...

Πώς μπήκα σ' αυτόν τον κόσμο; Ποιος μ' έβαλε; Ζω χρόνια τώρα σε μια σωρό κοπριά, γεμάτος ψείρες. Κρύβομαι απ' τα άλλα σκυλιά, ...