ΠΟΙΗΣΗ. ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Φωτιά ακούτε; τα δέντρα θροούν περίτρομα τινάζονται,αγριεύουν ολοφύρεται η καρδιά τους φωνάζουν φωτιά  ακούς;  σέρνεται ολοτρόγυρα παίζει κρ...

Αγαπημένες μάνες του κόσμου μάνες των παιδιών  του Χριστού η μάνα του ληστή του ορφανού  του μετανάστη μάνες του σπιτιού στην καρδιά σας χωρ...

Η τελευταία μέρα του χτες με τα σημάδια του χειμώνα στο κορμί με γκρίζα ελαφρότητα άντεξε το βάρος της εποχής που απαρνιέται ακούμπησε τις σ...

Στο παράθυρο του καθρέφτη μου καθημερινά μ' έβλεπα  μια μάσκα σκοτεινή και ξοπίσω μου να στέκει μια σκιά, η δικιά σου θαρρούσα που με ακ...

  Στη γωνιά του δρόμου  ένα φανάρι μοναχικό καίει σαν καντήλι τυλίγομαι στο δέρμα του σκοταδιού στην ανείπωτη ησυχία να χαζέψω σιωπηλά τον κ...

Τα όνειρά μου συννεφιασμένα και σήμερα η γλάστρα μου στο μπαλκόνι μελαγχολική οι δυνατές φωνές έχασαν τη δύναμη τους η σιωπή μας έγιν...

Αν, λέω αν.. Αν μπορούσα να γίνω γλάρος και να πάρω ξοπίσω ένα καράβι γοργοτάξιδο τα φτερά μου να βρέχουν σταγόνες αλμύρας να ξαπ...

Χτυπάς μια χορδή της καρδιάς και την αφήνεις να πάλλεται σε σκοπούς ξεχασμένους βγάζει έναν ήχο μισοπεθαμένο σαν το χτες και δεν ξέ...