Στην καρδιά του τριαντάφυλλου φωλιάζει η αγάπη.
Γύρω της κύματα αληθινής ζωής περιμένουν να ζήσουν.
Όμως ο πληγωμένος ιστός θυμάται τα τραύματα.
Τι μοναξιά στο κάλεσμα...
Τι σκληρότητα στη στοργή...
Τι κανόνες βράχοι
Τι φόβοι ασημαντότητας...
Τι...
Τι...
Τι...
Ο πληγωμένος ιστός ανεβαίνει στη βάρκα της ελπίδας.
Με το σφουγγάρι της καρδιάς γλυκομιλάει στα τραύματα.
Κι αυτά κουλουριάζονται σε μια γωνιά αδύναμα πια.
Ανοίγει ο δρόμος για την καρδιά του τριαντάφυλλου.
Η αγάπη χορεύει στα χρώματα του ουράνιου τόξου μελωδικά.
Γύρω της κύματα αληθινής ζωής περιμένουν να ζήσουν.
Όμως ο πληγωμένος ιστός θυμάται τα τραύματα.
Τι μοναξιά στο κάλεσμα...
Τι σκληρότητα στη στοργή...
Τι κανόνες βράχοι
Τι φόβοι ασημαντότητας...
Τι...
Τι...
Τι...
Ο πληγωμένος ιστός ανεβαίνει στη βάρκα της ελπίδας.
Με το σφουγγάρι της καρδιάς γλυκομιλάει στα τραύματα.
Κι αυτά κουλουριάζονται σε μια γωνιά αδύναμα πια.
Ανοίγει ο δρόμος για την καρδιά του τριαντάφυλλου.
Η αγάπη χορεύει στα χρώματα του ουράνιου τόξου μελωδικά.
Δεν θα μπορούσα να μη πω έστω και μια λέξη για σένα Ιωαννέτα. Ειρμός μοναδικός. Λόγος αξεπέραστος!!!! Ευχαριστώ που το διάβασα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή