Παρασκευή 19 Μαρτίου 2021

Άτιτλο (της Χρυστάλλα Κοσμά)

 




Ως ρήγμα βαθύ 

χάσκει τώρα πια 

ο πόνος εντός μου....

Αιμάτινος πίδακας 

σταματά 

κάθε κυκλοφορία αισθήματος, 

στην ψυχή μου.... 

Κενό....

Γύρω μου σφυριχτά 

περνά η βοή του θανάτου....

Πανιάζουν τα χείλη μου 

και προχωρούν τα νοιώθω μου 

σε ακαμψία....

Πεπρωμένο....

Υποτάσσομαι ξανά 

στης μοίρας το γραμμένο...


Χρυστάλλα Κοσμά

Άτιτλο (της Λίτσας Γιαννούλη)



Σε άδειες πόρτες οι ψυχές αφέθηκαν μια χαραυγή

Ποθήσανε τον έρωτα και μια καινούργια

αγκαλιά

Λαχτάρησαν το σήμερα δύο χέρια διάφανα απαλά

Τα όνειρα αγαπήσανε χαρές που δεν 

ξεχάσανε

Ζωές που ψάχνουν λύτρωση που ψάχνουν

τη φυγή


Λίτσα Γιαννούλη