Αγαπώ (της Ελένης Κιουπη)

Θα πρέπει να γεννήθηκες μια νύχτα 

με τα θαύματα.

Τότε που το φεγγάρι φίλησε το νυχτολούλουδο

και το γιασεμί έδωσε όλο το αρωμά του να πάρεις ανάσα.

Τότε που η Θάλασσα έγινε δρόμος για να 'ρθείς

 που η νύχτα σ' έντυσε  Ουρανό και ο

Ήλιος φωτιά.

Τότε που σου φύσηξε Ψυχή ο Θεός.

Τότε που έμαθες να κάνεις το λυγμό σιωπή

και το ουρλιαχτό χαμόγελο.

Τότε που το κόκκινο έβαψε την πλάση και τα πουλιά στρώσανε γλυκολαλιές να κοιμηθείς.

Τότε που ο Ωκεανός ακούμπησε στα πόδια σου μαργαριτάρια κοχύλια και αστερίες.

Τότε που τα καράβια ανοίξανε πανιά και οι ανέμοι υποκλιθήκαν.

Τότε που τα δέντρα στήσανε γιορτή και χόρεψαν.

Τότε που το Σύμπαν σου χάρισε αυτή τη ξεχωριστή καρδιά.

Τότε που ξύπνησαν τα όνειρα και θέλησαν νά ζήσουν.

Τότε πού μίλησαν οι εποχές για σένα

και σαλπάραν οι ελπίδες.

Τότε που ξεσηκώθηκε η ποίηση.

Τότε έλαμψε το Άστρο Σου.

Πως να σε κοιτάξω κατάματα που λάμπεις 

και δακρύζω.....

Ελένη Κιουπη