Η σταλίτσα...(του Γιώργου Βομπρα)

 

Ήρθε κι τούτη η βροχή επάνω εις την ώρα

Σάν δάκρυα απ' τον ουρανό

να πέφτουνε στην χώρα

Ήχος νερού που γειώνεται

επάνω σε ασφάλτους

Ηλεκτρικά ερεθίσματα

σε νόες....αλανθάστους

Ήρθε και τούτη η βροχή

σάν κύμβαλον...τυρβάζων

Να μπεί μες το κεφάλι μου....

Ωσάν φωνή...αλαλάζον

Να σπάει το εμπάργκο μου...

από φωνές ανθρώπων...

ήρθε και μιά σταλαματιά

ως ήχος αγρίων...Κυκλώπων

Μου λέει στυγνά και καθαρά...

-έτσι εγώ θα πέφτω...

να πλένω τις αναντίρρητες σιωπές που έχεις ...όταν ξεκλέφτω

Όταν εγώ απ' το σύγνεφο

θα γίνομαι σταλίτσα

Θα σπάω κάθε αποκλεισμό...

πού στέκει στην γωνίτσα

Ήρθε και τούτη η σταλαματιά

πού πέφτει σαν ρανίδα

για να τραφεί και ποτιστεί

μιάν άβροχη... ελπίδα

Γιώργος Βομπρας