Μάνα μονάκριβη (της Μαίρης Σουρλη)

 

Μάνα! Λέξη ιερή που γράφεται

στα φυλλοκάρδια αρμονικά.

Kαθρέφτης σαν το καθάριο νερό.

Δροσόλουστο κοιλάδας ακούραστο βλέμμα

φύτρα ελπίδων, ζωοδότρια φλέβα.

Λυτρωτικής αγάπης θησαυρός

τριαντάφυλλου ολάνθιστη καρδιά!

Από ένα θαύμα γεννιέται ζωή!

Ανάσα… ευθύνη, δύναμη ψυχής στολίδι!

Πόνος τής πιο μεγάλης τρυφερότητας.

Τραγούδι πουλιών αξόδευτης στοργής...

Στων πραγμάτων τη θλίψη

λουλούδι γλυκοπότιστο απαντοχής.

Σαν την αναγέννηση της φύσης

χαρίζει νέα βλαστάρια, 

ανθούς ονείρων, χρυσαφένιες υποσχέσεις

ένα φιλί στην καινούργια μέρα!

Κρατά το αυγινό φως!

Το χάδι της απαλό, δώρο αγγελικό

χαμόγελο ψυχής καρτερικό…

Σκέψης όμορφη, γλυκιά εικόνα

δεν αναπληρώνεται, δεν ξεχνιέται.

Πνευματοφόρα χριστιανή!

Μάνα σαν την Παναγιά, σκύβει με κατάνυξη.

Ύμνος δοξαστικός γεμίζει τον κόσμο.

Στους καημούς στεριώνει ευχή κι όνειρο!

Ηλιαχτίδα χαράς, καταφύγιο η αγκαλιά της

λιμάνι, η γαλήνη που μας προσμένει…

Σφραγίδα αφοσίωσης τα βήματά της.

Μεγαλείο ψυχής, δε γνωρίζει άλλο χρέος

απ’ την αγάπη για τα παιδιά της!

 

Μαίρη Σουρλη