Τα γράμματα που σου έγραφα
τις κρύες νύχτες του χειμώνα
Πουλιά που τα παρέσυρε η καταιγίδα
και χάσανε το δρόμο τους.
Κι έτσι δεν έμαθες ποτέ
πως έθαψα το όνειρό μου
στην ρίζα της ιτιάς στην αυλή μας...
Από τότε η κλαίουσα χλώμιασε.
Τα φύλλα της χάσανε το χρώμα τους
τρεμουλιάζει συνεχώς
και στο πιο ανεπαίσθητο αεράκι...
Τούτος ο Απρίλης
δεν πέρασε φέτος από δίπλα της.
Και κείνα τα αγριοπερίστερα
που κάθε χρόνο φτιάχνανε
τη φωλιά τους στα κλαδιά της,
δεν φάνηκαν ακόμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου