ΣΚΕΨΗ ΒΑΘΕΙΑ (της Μπέττυς Κουτσιου)

Είσαι η πιο βαθειά μου σκέψη.
Η βαθύτερη από όλες.
Η ανομολόγητη.
Η ευτυχισμένη νύστα του κορμιού μου.
Η αλήθεια που βρίσκεται μέσα μου.

Είσαι ο ωκεανός των ονείρων μου..
Χωρίς εσένα είμαι άκαμπτη, ακίνητη και παγωμένη στη σκιά.
Δεν έχεις παρά να σκύψεις να με βουλιάξεις μέσα σου..
Να μαζέψεις και να κρύψεις μέσα σου την λύπη μου..
Την μοναξιά μου.
Τα κατεστραμένα όνειρα μου.
Τις αλήθειες που ξεψύχησαν ένα βράδυ στον έρημο δρόμο της ζωής μου.
Θέλω μόνο να με θέλεις.
Θέλω μόνο να υπάρχεις.
Για να υπάρχω και εγώ.

Είσαι οτι πιο βαθύ έχει η ύπαρξη μου.
Είσαι η πνοή που με κάνει και ζω.
Αν αυτή την πνοή μου την έπαιρναν, θα πέθαινα.
Το ίδιο όμως θα πέθαινα ακόμα και εάν δεν είχα πάρει ποτέ αυτή την πνοή.
Υπάρχω γιατί σε ανασαίνω.

 Μπέττυ Κουτσιου

       

Να μου γελάς (της Ελένης Κιουπη)

Να μου γελάς
Κι εγώ θα μπώ στο βαθύσκιωτο δάσος άγριο μέλι να σου φέρω
Καράβια θα βγάλω στη στεριά να ξεκουραστεί η θάλασσα
Μάντρες θα ασπρίζω καταμεσήμερο και θα σπάω ακόντια που κράτησαν καρφωμένα τα φεγγάρια
Σήμαντρα θα χτυπάω κανείς να μην αρνηθεί τη νιότη της ψυχής
Υδραγωγεία θα ανοίξω να ποτιστούν οι ρίζες του κόσμου και να ζωντανέψει η ταριχευμένη αιωνιότητα Ομπρέλες  θα κρατήσω στα στάχυα να σηκώσουν κεφάλι και τα ποτήρια του κόσμου θα γεμίζω κρασί
Τα καλάμια θα φυσάω να σκύβουν να λούζονται στο ποτάμι
Σεντόνια θα στρώνω στους μαρτυρημένους πόθους και το Φώς της ζωής θα φωτίζει τα γυμνά μου γόνατα
Βουνοκορφές και φαράγγια θα κοιμίζω στην αγκαλιά μου
Γιατί ο πόθος ετοιμόρροπος
κρέμεται από τα χείλια σου
Αγάπη μου!!

Ελένη Κιουπη