Απλήρωτα γραμμάτια τα θέλω...
Μου χρωστάς μου χρωστάς, ψιθυρίζει η ζωή!
Ποια παραίτηση μου κλείνει τ αφτιά;
Ποιο τίποτα χαράζει μέσα μου ευθείες;
Η φωνή μου ψίθυρος σε οχλαγωγια γεγονότων...
Ληστείες, φόνοι, μεταναστευτικο, βάσεις, πυρηνικά, έρωτες, έρωτες...
Κι εγώ,
Μια μικρή απόστροφος, σε πολυσέλιδη φυλλάδα...
Όλο βουλιαζω και σιωπώ...
Δεν ξέρω ακόμη αν είναι αρκετό,
μια ελεύθερη πτώση στης ψυχής μου το κενό,
Να μετατρέψει το απλώς υπάρχω...
Σε προσπαθώ να ζω...
Κούλα Κραντά
Ταξίδι στο χώρο της ποίησης και του λόγου. Ένας χώρος έκφρασης ανοιχτός σε όλους.
Τρίτη 3 Μαρτίου 2020
Ψίθυροι καρδιάς (του Λευτέρη Ελευθερίου)
Έλα αγάπη μου... Έλα όπως είσαι!
Κι έχω δέκα δάκτυλα τριαντάφυλλα για σένα.
Έλα! Έλα ψυχή μου στην κάθε μέρα μου,
στην κάθε μέρα σου...Στον ήλιο μου,
στη συννεφιά μου.
Η αγκαλιά μου στη βροχή σου, σκέπη γίνεται και ζεστασιά στις καταιγίδες τα φιλιά μου ...
Έλα αγάπη μου!
Είμαι της αγάπης κηπουρός ακούραστος και στοργικός, αλχημιστής του έρωτα και της ελπίδας...
Έλα! Τους κτύπους της καρδιάς μου για να νιώσεις...
Τους κήπους της καρδιάς μου να διαβείς,
μ' αρώματα μεθυστικά, στα χρώματα για να λουστείς, μεσ' τις τουλίπες να ξαπλώσεις.
Έλα! Και δεν θα λείψουν ποτέ τα ροδοπέταλα φιλιά απ' τα ζεστά σου χείλη...
Λευτέρης Ελευθερίου