Ευτυχώς που δεν είσαι εδώ μαμά
Να με βλέπεις να μεγαλώνω, χωρίς να ζω
Τότε οι στιγμές μας είχαν χαρά
Τώρα στα ματοτσίνορα το δάκρυ φορώ
Με πήρε από κάτω η ζωή μου
Δυσεύρετες οι Κυριακές εκείνες
Σιώπησε στο βουητό η φωνή μου
Μερόνυχτα περνάω με τις μνήμες
Ευτυχώς που δεν είσαι εδώ μαμά
Να δεις το κοριτσάκι σου λαβωμένο
Ασπρόμαυρη ταινία του σινεμά
Κυλάει το δάκρυ, σπαταλημένο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου