Ανθίζουν και μαραίνονται οι εποχές
στον κήπο των αιώνων
γέρικα δέντρα με γυμνά κλαδιά
στερεμένα από χυμούς
στέρφα από βλαστάρια
Στη γλάστρα της ελπίδας
απότιστα τα όνειρα σαπίζουν
Τρομαχτική σιωπή καταβροχθίζει
τα φεγγάρια της νιότης
αποκαθηλώνει
τους ήλιους της φαντασίας
Έγειρε η ψυχή
στην αγκαλιά της θλίψης
απαρηγόρητη
Στων βουνών τις έρημες κορφές
οι αετοί τσακίζουν τα φτερά τους
Στη γη αναβλύζει το αίμα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου