Έβαλα τις στιγμές για ύπνο
Κοίταξα το ρολόι της ζωής
Δεν ήταν αργά ούτε νωρίς
Μα θέλησα να τις ξεκουράσω.
Ένα σταυροδρόμι όνειρα κοιτώ
Κι ένα χείμαρρο από επιθυμίες
Σκαλωσιές σκέψεις σε σπίτι απρόσιτο
Αναρριχώμενα γιατί στο μυαλό βουίζουν.
Άραγε να ναι η απογοήτευση
Το κρυμμένο γιατί
Από ανθρώπους και θέλω
Από αιφνίδιες σιωπές.
Βρίσκω το εαυτό μου
Να μη ξέρει να αισθανθεί
Είναι οίκτος , είναι αγάπη
Είναι έρωτας και αστραπή;;
Μεταβατική οδό αγγίζω
Κι έβαλα στιγμές να κοιμηθούν
Ίσως κουράστηκαν να νιώθουν κάτι
Ίσως κουράστηκα να νιώθω εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου