ΚΑΤΙ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΠΑΛΙ (της Κατερίνας Μπαχαρη Κουτσουνα)

Κάτι σκέφτηκα πάλι και χάλασε ο ρυθμός....

Κάτι σκέφτηκα και φάνηκαν τα σύννεφα.

Αλόγιστα παραπονέθηκα στο αυγινό φως.....

Χάζεψε η προθυμία, αποχαυνώθηκε η στιγμή,

θυσιάστηκε η ομορφιά !

Λοιδωρεί το τρεμάμενο φάντασμα της νύχτας η αυγή...

Σκουντάει το ταίρι του το πουλί ....

εκείνο δεν καταλαβαίνει από σκέψεις......

Μόνο να πετάει ξέρει.....να πετάει....και να χαίρεται....

Κάπου -κάπου μπορεί και να πονεί.....δεν ξεύρω...

Ίσως όταν χάνει κάποιον αγαπημένο.......μπορεί....ναι...σίγουρα.....

Κάτι σκέφτηκα πάλι κι έσβησε το χαμόγελο...

Ρίζωσε η κατάρα ...έφυγε από την έρημο ...

Αναζητούσε όαση κι αυτή.....

Αποφάσισα....τη δική μου όαση δεν θα τη δώσω σε κανέναν !

Κατερίνα Μπαχαρη Κουτσουνα